donderdag 29 maart 2012

Inzamelingactie voor Syrië!

Help Syrië!!!!!

As Salaamoe Alaikoem


O beste moslims in Nederland en Vlaanderen,



Allen kijken wij hulpeloos aan en zien wij de dagelijkse slachtingen in Syrië. Allemaal walgen wij van de wandaden van de slager Beshar Asad en zijn regime. Wat kunnen wij doen, behalve dat wij de zorg en de pijn met ons mee dragen. Wat kunnen wij doen nadat wij de kinderen zagen die ledematen missen, wat kunnen wij doen nadat wij het jongetje zagen wiens mond en kind door een scherpschutter eraf geknald is. Wat kunnen wij doen?

Wij weten dat er goedheid in deze ummah is. Echter dienen, wij moslims moeten allemaal te werken om onze situatie te verbeteren, en dit is ook de Koranische roeping, zolang wij onze situatie niet verbeteren zal Allah onze situatie niet verbeteren!

Met de leiding van Allah hebben wij een kanaal gevonden, die wij alhamdulileh betrouwbaar achten. Vele broeders en zusters wonen aan de grens onder erbarmelijke omstandigheden in tentenkamp.

Wij vragen jullie om zoveel en zo snel als mogelijk geld te storten voor deze mensen, wij zullen dit meteen door sturen met de voorwaarden dat er foto's gemaakt dienen te worden. Hiervan worden primaire levensbehoeftes gekocht zoals voeding, medicijnen, kledij etc.

Wees niet gierig beste moslims, denk aan de kinderen en bedenk je dat dit jou kinderen zijn. Jij zou de hele wereld, als deze in jou hand was, geven om de situatie van jou kind te wijzigen. Voel de pijn van deze moslims en geef van het geld dat jij in bruikleen hebt van Allah. Wees een Ummah, O beste moslims. Laten wij ons van onze beste kant zien. Deel dit bericht met al u vrienden, mailcontacten en andere social media.

BANKREKENING nummer: 4583838

T.N.V.: Stichting Intisaar

ONDER VERMELDING VAN: Behind Bars: Syrie

IBAN/SEPA Nummer: NL87INGB0004583838

BIC Nummer: INGBNL2A

Banknaam: ING BANK N.V.

woensdag 21 maart 2012

Studentenhuis voor moslimas


Studentenhuis voor moslima's
Veel moslima’s die studeren zouden graag op kamers willen wonen. Dit kan om uiteenlopende redenen. De één wil graag de afstand universiteit-thuis overbruggen, terwijl de ander graag zelfstandig wil worden en weer een ander heeft een moeilijke situatie thuis waarbij ze niet onder goede omstandigheden kan studeren.
Op kamers gaan wordt over het algemeen niet echt geaccepteerd door de familie van dit meisje en al helemaal niet door de omgeving, dus andere landgenoten.
Er is een soort taboe op het huis gaan van een ongetrouwd meisje.
Het ‘hoort niet’, leidt tot onzedelijk gedrag en het is ‘niet goed voor een meisje’ zijn veelgehoorde argumenten die worden gebruikt om de meisjes geen toestemming te geven om op kamers te gaan.

Een studentenhuis voor alleen moslima’s zou misschien een oplossing kunnen bieden voor dit probleem en het zou kunnen zorgen voor een grotere acceptatie van het zelfstandig wonen van deze moslima’s .
Dit studentenhuis moet dan wel aan enkele eisen voldoen, eisen waarin zowel de moslima’s als hun families zich in kunnen vinden.

No-men policy
Het allergrootste struikelblok voor moslima’s die moeite hebben met het op kamers gaan, is het feit dat er weinig studentenhuizen zijn enkel en alleen voor vrouwen.
Ouders zijn er niet gerust op dat hun dochter (ongewenst) bezocht kan worden door mannen in haar kamer, ofwel mannen die zij zelf kent, ofwel mannelijke kennissen van andere huisgenoten.
Om dit op te lossen zou er een strikt ‘No-men-policy’ moeten gelden in zo’n studentenhuis.
Dit houdt dus in dat er geen mannen in het huis toegestaan zijn, dus ook geen mannelijke familieleden zoals broers, neven, ooms en dergelijke.
Dit om te waarborgen dat de ouders hun dochters echt zorgeloos in de studentenhuizen kunnen laten verblijven en om te zorgen dat de moslima’s zich veilig en op hun gemak voelen.
Om dit beleid te voeren, moet er goed toezicht worden gehouden hierop. Dit zou kunnen worden gedaan door een onafhankelijke huis-oudste of door één van de moeders van de moslima’s bijvoorbeeld. De moeders kunnen ook deze taak onderling verdelen: om de paar maanden een andere moeder die als toezichthoudster optreedt.
Het zal ook zorgen voor de geruststelling van de moeder, als ze als toezichthoudster optreedt, kan ze goed zien in welke omgeving en sfeer haar dochter woont en hier gerust op zijn.
Van tevoren moet deze toezichthoudster een lijstje krijgen met alle taken die zij op zich moet nemen en haar verantwoordelijkheden.

Islamitische eisen
Vooral voor de praktiserende moslima’s is het lastig om goede huisversting te kunnen vinden. Deze dames willen hun geloof in alle rust kunnen belijden en in normale studentenhuizen worden ze hier vaak flink in tegengewerkt.
De moslima’s moeten kunnen voldoen aan de voorwaarden van hun geloof, zoals het dagelijks vijf keer kunnen bidden en vasten tijdens de vastenmaand Ramadhan.
Ook moeten ze in een Halal omgeving kunnen koken, met halal ingrediënten.
In veel studenenhuizen krijgen deze moslima’s te maken met huisgenoten die dezelfde pannen gebruiken en daardoor hun halal ingrediënten vermengd raken met haram-ingrediënten van hun huisgenoten. Ook alcohol-gebruik kan een struikelblok voor deze moslima’s zijn.
Er moet in deze studentenhuizen een omgeving worden gecreëerd waarin de moslima’s niet voortdurend op hun hoede moeten zijn en waarin ze niet beperkt worden in hun doen en laten.
Kortom: een omgeving waarin de moslima’s zich individueel kunnen ontplooien op religieus gebied.

Huurkosten
De meeste moslima’s studeren full-time en hebben beperkte mogelijkheden om daarnaast veel te werken. Ze hebben vaak hoge kosten wat betreft collegegeld, verzekerings-premie en dergelijke andere uitgaven. Deze factoren samen leiden er toe dat de meisjes een beperkt budget hebben voor de huurkosten. Een groot deel van deze moslima’s zal ook weigeren bij te lenen vanwege het verbod op rente in de islam.
De huurkosten mogen daarom niet al te hoog uitvallen. Dit is mogelijk door de kosten van deze huisvestiging te delen onder alle aanwezige dames. Dit zal de kosten enigszins onderdrukken

Multiculturaliteit
Een studentenhuis voor moslima’s moet gelijk zijn voor alle nationaliteiten en niet beperkt zijn tot bijvoorbeeld alleen Marokkaanse, alleen Turkse of alleen Afghaanse moslima’s.
Het is natuurlijk fijn voor de moslima als ze enkele huisgenoten heeft van dezelfde nationaliteit, maar het is belangrijk om de multiculturaliteit aan te moedigen door moslima’s van alle nationaliteiten in deze studentenhuizen toe te laten.
De moslima’s kunnen veel van elkaar leren op religieus, cultureel en educatief gebied en het zal uiteindelijk leiden tot een groter begrip voor elkaars cultuurverschillen.
Zo ontstaat er meer gevoel voor saamhorigheid en meer tolerantie tegenover elkaar.

Zusters die zich willen opgeven kunnen dat doen door te e-mailen met de volgende informatie:
- Naam
- Telefoonnummer
- Adres
- E-mail
- Opleiding + opleidingsinstituut

Zusters kunnen mailen naar: moi.en.ik@hotmail.com 

Mujahideen zijn opgestaan in Syrië alhamdulilah!


vrijdag 9 maart 2012

COA sluit drie opvangcentra


COA sluit drie opvangcentra

Laatste update:  7 maart 2012 19:21info

RIJSWIJK - De opvangcentra voor asielzoekers in Apeldoorn, Markelo en Vught gaan dicht. Het centrum in Ter Apel vermindert het aantal bedden met 400 stuks.

Foto:  ANP
Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers COA heeft dat woensdag bekendgemaakt.
In totaal stoot het COA het komende halfjaar 1500 opvangplaatsen af. Op termijn worden nog eens 2100 plaatsen afgestoten. In verband met deze inkrimping vermindert het COA het aantal arbeidsplaatsen met 65 fte's.
VluchtelingenWerk Nederland kijkt niet op van het besluit van het COA. ''Het COA moet voldoen aan de vraag en dan is dit een logische stap'', aldus een woordvoerster. Wel is de organisatie nieuwsgierig naar de reden achter het sluiten van deze specifieke azc's, vooral die in Vught. ''Het is een goed bereikbare locatie met veel voorzieningen, dus dat snappen we niet.''

Daling

De vermindering van opvangplaatsen is volgens COA een gevolg van de daling van het aantal vluchtelingen dat in Nederland asiel aanvraagt. Er moet 51 miljoen worden bezuinigd op de asielopvang. VluchtelingenWerk wijt de sluiting eerder aan het feit dat asielprocedures sneller gaan. Daar is de organisatie over het algemeen blij mee, ''want lange onzekerheid is natuurlijk vervelend.''
Bewoners van locaties die worden gesloten, verhuizen uiterlijk 1 oktober naar opvanglocaties elders in het land. ''De verhuizing van gezinnen met schoolgaande kinderen zal zoveel mogelijk plaatsvinden in de schoolvakanties'', aldus het COA. In september kondigde het COA al de sluiting van zeven locaties aan en een inkrimping met 40 procent van het aantal banen op het hoofdkantoor in Rijswijk.

dinsdag 6 maart 2012

Een brief van umm sayfullilah aan de ummah,schrijf haar een brief terug inshaAllah


Mededogen in islaam het verhaal van Maymoenah van der Heide oprichter van Stichting Vangnet


Mededogen in Islaam

http://www.compassion-in-islam.com/?men ... _mededogen

Mededogen is een sterke kracht die mensen verenigt. Zij schept verwantschap tussen mensen en naties. Mededogen is communiceren met het hart. Een hart dat gevuld is met een diepgaand gevoel om anderen te willen helpen en hun lijden te verzachten. Mededogen betekent vooral dat men de ander die in nood is niet in de kou laat staan. In een egoïstische wij-tegen-zij-samenleving is mededogen (de simpelste daad van liefde) volgens Maimunah van der Heide een onmisbare, troostende kracht.

Mededogen

Ik bekeerde in 1986 tot de islaam, in een tijd waarin islaam nauwelijks ter sprake kwam. Ik had er tenminste nog nooit van gehoord. Er was nog geen internet, er waren weinig boeken vertaald. Moskeeën werden niet door jongeren bezocht, en er waren geen lessen waarin je kennis over islaam in de Nederlandse taal kon vergaren. Mijn groei- en leerproces vond thuis plaats, waar ik het ene boek na het andere las en mijn inzichten ontstonden tijdens mijn reizen door India, Pakistan en verschillende Arabische en Afrikaanse landen. Op een gegeven moment ontdekte ik een groep moslims in Amsterdam die in het Nederlands betrouwbare islamitische kennis onderwezen. Ik bezocht hen maandelijks en luisterde aandachtig naar deze lezingen, maar vond geen aansluiting bij de groep.

Onderling contact leek niet verder te gaan dan ‘as salaamu alaikum.’ ‘Wa alaikum salaam.’
‘Hoe gaat het?’ ‘Alhamdulillaah.’ ‘Met de kinderen?’ ‘Alhamdulillaah.’ ‘Met je man?’ ‘Alhamdulillaah.’ Het leek wel taboe om iets over jezelf te vertellen of iets persoonlijks aan een ander te vragen. Ik miste daardoor een gevoel van verbondenheid, delen, herkenning, oprechte interesse in elkaar en voelde me erg eenzaam te midden van de groep.


De ander niet zonder steun laten

Er waren heel veel bekeerde Nederlandse vrouwen, maar desondanks hield iedereen zich op de een of andere manier aan dit gedragspatroon. Ik droeg in die tijd een niqaab voor m’n gezicht. Op een dag ging ik naar een van die bijeenkomsten en deed zoals altijd mijn gezichtssluier af zodra ik binnen kwam. Helaas verkeerde ik toen in een thuissituatie van huiselijk geweld. Nu mijn niqaab af was, kon iedereen mijn opgezwollen lip en de blauw-gele plek onder mijn oog zien. Niemand heeft die dag met me gepraat, noch een hand op mijn knie gelegd, noch met zorg gevraagd wat er aan de hand was.

Blauwe plekken - wie ziet ze

Men deed gewoon of men niets zag. Ik dacht aan de woorden van de profeet:
“Een moslim is een broeder van een moslim. Hij dient hem niet te bedriegen, noch tegen hem te liegen, noch hem zonder steun te laten” [Overgeleverd door Abu Hurayrah- At-Tirmidhie-Hasan].
En van dezelfde overleveraar:
“Aan degene die geen barmhartigheid aan anderen toont zal geen barmhartigheid getoond worden” [Sahihain].

Het zien van lijden willen vermijden

Het was een van die keren dat ik huilend over straat naar huis liep en mijn schepper toesprak dat ik niet zo met een ander zou willen omgaan, en dat ik de pijn die ik ervoer niet een ander toewenste. Ik vond mededogen iets vanzelfsprekends. Bovendien spraken de boeken die ik las hier ook over. Ik kon niet geloven, noch accepteren dat het contrast tussen wat de islaam als levenswijze onderwijst en dat wat ik de moslims om mij heen zag uitdragen zo groot was. De voormalige popzanger Cat Stevens die na zijn bekering Yuusuf Islam ging heten zei ook al:
“Gelukkig heb ik eerst de islaam leren kennen en pas daarna de moslims. Anders was ik nooit moslim geworden!”

Ik besloot zelf een plek te creëren waar dit mededogen wel aanwezig zou zijn, een plek om mensen bewust te maken. Wanneer ik om me heen keek zag ik ook bij anderen tekenen van pijn en verdriet. Maar het was net alsof deze pijn er van de omgeving niet mocht zijn, alsof lijden op de een of andere manier verkeerd was en vermeden moest worden en onverdraaglijk is.

Verdriet hoort bij het leven,
net zoals een bloem of een vogel.
Als je de schoonheid kunt zien van verdriet
dan is verdriet niet zo verdrietig meer.
Dan heeft het zijn eigen waarde,
en heeft het zijn eigen licht.

Verdriet maakt stil en rustig,
het kan je naar je ziel voeren,
In het verdriet kun je je grootste schat vinden
en je grootste bron van vreugde.
Alleen als je diep genoeg graaft zul je je ziel vinden.
Als je tegen je verdriet vecht dan blijf je aan de oppervlakte
en dat is pas echt verdrietig.

De ander zien als iemand die net zo is als jijzelf

Waarom was iedereen zo weinig geïnteresseerd in elkaar? Waarom werd er over, in plaats van met je gepraat?
Ik zag in moskeeën, lessen, en bijeenkomsten jarenlang hoeveel er veroordeeld werd, op elkaar werd neergekeken, hoeveel mensen zichzelf heel wat vonden. Meer arrogantie dan nederigheid, meer eigenbelang dan het belang van de ummah. Meer haat leek het wel dan liefde.
Ik zag hoe begeerte en haat de banden van harmonieus samenzijn verbraken. Maar ondanks mijn innerlijke lijdensweg die heel eenzaam was, gaf ik niet op. Wat er niet was kon nog komen.

alle_turken

Dan ging ik maar zelf die verandering teweeg brengen. Ik besloot dat de enige genezing van de ziekte die er in de ummah heerste mededogen was.
Mededogen is een sterke kracht die alle wezens naar elkaar toe voert. Het is een kracht die ware verwantschap schept tussen mensen en naties. Mededogen is het communiceren van het menselijke hart, dat gevuld is met een diepgaand gevoel om anderen te willen helpen en hun lijden te beëindigen.

Het betekent één worden met andermans verdriet of vreugde.
Iemand kan zichzelf niet waarlijk met een ander vereenzelvigen zolang hij andermans gevoelens en gedachten niet begrijpt. Daarom is mededogen geen kortstondige emotionele binding of reactie, maar een kracht die in voortdurende expansie is, steeds verder uitgroeit en niet ophoudt.

Anas heeft verhaald dat de profeet zei:
“Niemand van jullie wordt een ware gelovige, totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst” [Sahihain].
Als we om ons heen kijken zien we veel leed in de wereld. Honger, ziekte en onderdrukking zijn zichtbare uitingen van leed. Dichterbij zien we ook veel leed omdat de wereld aan het doorschieten is qua individualisering. Er is in toenemende mate sprake van een wij-tegen-zij-samenleving, waarin niet de overeenkomsten, maar juist de verschillen tussen mensen centraal staan.

Wanneer niet mededogen, maar eigenbelang en wij-zij-denken uitgangspunt worden, is automatisch iedereen die het niet met je eens is tegen je. Wanneer wij zouden erkennen dat de medemens iemand is die net zo is als jijzelf, zou de samenleving veel prettiger worden. Het is onmogelijk te accepteren dat anderen lijden zonder de mogelijkheid te accepteren dat het jou ook kan overkomen.
De metgezel Ibn Mas’ud zei:
“Voor elke blijheid zal er triestheid zijn. En er is geen enkel huis dat met voorspoed gevuld wordt of het zal daarna met tegenspoed worden gevuld” [Zaad al-Ma'ad].
Als je ontkent dat de pijn die een ander meemaakt ook jou kan overkomen, geeft dat misschien tijdelijk een veilig gevoel. Maar het onthecht je ook van anderen die deze pijnlijke ervaringen opdoen. En zo ontneemt men zichzelf de kans om steun en liefde te geven en te ontvangen

.love_me

Ik heb altijd gezegd dat het luisteren en open staan voor een ander gebieden in jezelf geneest. Het ervaren van verbondenheid en herkenning lost gevoelens van diepe eenzaamheid op en helpt je vertrouwen terug te winnen. Een manier om mededogen voor een ander te voelen is je voor te stellen dat je kind of je moeder of je echtgenoot in dezelfde situatie verkeert als die ander.
Je hart zal vanzelf open gaan en er ontstaat een sterk verlangen om het leed van de ander te verlichten. Je kunt dit mededogen richten tot degene waarmee je nu in contact staat, ongeacht haar of zijn achtergrond, uiterlijk of situatie.

Er echt voor de ander zijn

Niemand ontkomt in het leven aan lijden en verlies. Dit inzicht neemt het leed dat uit een verlies voortvloeit niet weg, maar het vermindert wel het lijden dat door strijd ertegen wordt veroorzaakt.
“Elke ziel zal onvermijdelijk in deze wereld ervaren wat het is om te lijden, want dit leven is gebaseerd op moeilijkheden” [Ibn Al-Djawzi].

huilen

Ik ging dit soort uitspraken citeren op bijeenkomsten, bij groepen, na lessen en zag wat het met mensen deed. Ik heb meer dan tien jaar lang bijna wekelijks tegen groepen gezegd dat we niet mogen oordelen, dat we moeten leren luisteren naar elkaar. Ik zag een last vallen van ongesluierde meiden die jaren lang ervaren hadden dat er op hen werd neergekeken door bepaalde op en top islamitisch geklede meiden. Ik zag muren van afgeslotenheid en eenzaamheid afbreken en een soort straling ontstaan vanwege de herkenning.
Jonge meiden realiseerden zich nu dat het ophouden van de uiterlijke schijn hen niet verder bracht en dat de onderlinge band hier niet door werd versterkt. Ik heb gezien wat het ineenslaan van handen teweeg kan brengen.

“Deze pijnen zijn één van de kenmerken van iemands ontwikkeling waar geen mens of dier voor kan worden gespaard. Wanneer de mens zonder pijn zou zijn zou hij geen mens zijn, eerder een engel of ander soort schepsel” [Ibn Qayyim al-Djawziyyah].

We moeten onze pijn erkennen, toestaan dat die er mag zijn en er niet tegen vechten. Pas dan kunnen we onszelf met mededogen tegemoet treden, en vervolgens ook de ander. Mededogen hebben is van binnenuit voelen wat het betekent wat de ander ondergaat. Nu'maan bin Bashier heeft verhaald:
“De Boodschapper van Allaah zei: ‘De gelovigen zijn in hun wederzijdse genade, mededogen en genegenheid als één lichaam. Wanneer een van de lichaamsdelen lijdt, reageert het hele lichaam erop met oplettendheid en koorts” [Sahihain].

Compassie geeft kracht

Het betekent dat zelfs eenvoudige handelingen een groot verschil kunnen maken. We kunnen meestal niet al iemands pijn en verdriet wegnemen, maar we kunnen er voor de ander zijn. Zelfs door die kleine daad van aanwezigheid voelt iemand zich niet meer zo alleen in zijn lijden.

Een heel simpele daad van liefde, van openstaan voor anderen, iemand iets te eten geven, te groeten, vragen wat er gebeurd is, en echt aanwezig zijn– dat zijn allemaal heel sterke uitingen van mededogen. Maar in plaats van mededogen te geven, hebben we vaak de neiging om met adviezen of geruststellingen te komen, en met ons eigen standpunt of onze eigen gevoelens. Mededogen vraagt dat we met heel ons wezen naar de ander luisteren en zodoende de ander de mogelijkheid te geven om zichzelf volledig te uiten, voordat we onze aandacht richten op oplossingen of verzoeken om ondersteuning.

Het inleven in de ander is een gevoel van verantwoordelijkheid, van betrokkenheid bij de ander. De ander zal ons mogen en respecteren als gevolg van onze houding tegenover hem.
Onze voorspoed hangt daadwerkelijk af van de medewerking en bijdrage van anderen. Elk aspect van onze huidige voorspoed is te danken aan de inspanningen van anderen. We zijn allemaal afhankelijk van degenen met wie we mededogen hebben. Daardoor wordt de verbondenheid nog groter. Mededogen gaat uit van de wens van ieder mens om gelukkig te zijn en lijden te overwinnen. Vanuit dit uitgangspunt kun je mededogen voelen, ongeacht of je iemand beschouwt als vriend of vijand.

Compassie

Ali heeft verhaald dat hij op een stuk perkament in het handvat van het zwaard van de profeet de tekst vond:
“Onderhoud relaties met degenen die jou hebben afgesneden
en gedraag je goed tegenover degene die jou slecht behandelt
en spreek de waarheid ook al is het tegen jezelf”
[Ibn al-Najjar in Dhayl al-Tarikh].

Iemand met mededogen is vriendelijk, zelfs als hij kwaad is. Voor iemand met mededogen worden zelfs vijanden vrienden, zonder mededogen veranderen zelfs vrienden in vijanden.