Egypte weigert toegang voor medische hulp kinderen in gaza

Egypte weigert toegang voor medische hulp kinderen in gaza

Donderdag 22 oktober 2009

De kinderen in Gaza wachten op medische hulp, en deze medische hulp staat al tien dagen te wachten op de haven van Port Said in Egypte. De actiegroep heeft zich gehouden aan alle eisen die door de Egyptische regering zijn opgesteld, om te voorkomen dat er een weigering komt door een tekortkoming vanuit de kant van de actiegroep.

De Egyptische regering komt elke dag met iets nieuws, en vraagt telkens naar nieuwe documenten. De actiegroep bezorgd keer op keer de gevraagde documenten om problemen te voorkomen. Nu schijnt het zo te zijn dat alle documenten die ze konden vragen al binnen zijn en dat ze geen excuses meer hebben, waardoor ze terug opnieuw beginnen met het vragen achter dezelfde documenten om zo tijd te rekken. Ze weten dat elke dag veel kosten met zich meebrengt en hopen op deze manier dat de actiegroep terug keert naar Europa zonder Gaza binnen te gaan.

De actiegroep heeft 100 autobussen met elektrische trappen aangekocht en deze autobussen zitten vol met medisch materiaal voor de kinderen in Gaza.

We vragen via deze weg ieder mens die in staat is om een bepaalde druk uit te oefenen op de Egyptische ambassade dat zeker te doen, om hopelijk zo sneller toegang te verkrijgen tot de kinderen in Gaza, om hen medische bijstand te bieden!

De actiegroep is op verschillende fronten bezig, en deze bestaat uit negen verschillende Europese landen. Vanuit Belgie zijn er 10 mensen die zich vrijwillig hebben opgegeven.

Zijn er mensen die parlementsleden kennen en of mensen uit de politieke wereld om druk uit te oefenen? Dan vragen wij hen te verwittigen om een woordje te doen bij de Egyptische ambassade.

Contactpersoon: Mohamed Hijaji +32 (0) 484 187 429 +32 (0) 484 187 429

Met vriendelijke groeten

Voor de kinderen van Gaza.

Opvangen huizen eerwraak vol!

(Novum) - De twee opvanghuizen voor slachtoffers van eerwraak zitten vol. Een derde van de vrouwen die hier opvang aanvroegen moesten worden doorverwezen naar de reguliere opvang, meldt de NOS woensdag.



In eerwraakhuizen worden vrouwen op een geheime locatie opgevangen. Sinds 2007 was er voor zeventig vrouwen geen plaats in de instellingen. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport laat in een reactie weten dat deze vorm van opvang een proefproject is. Volgend jaar wordt na een evaluatie besloten of er meer eerwraakhuizen hun deuren openen.

Een moment om nooit te vergeten!!!

Ik ontmoette een gesluierde zuster voor het eerst in Amsterdam en was diep onder de indruk en blij verrast en schreef kort daarna dit gedichtje

Ik vraag me nog steeds af wie die zuster was.

Foto is van internet

Ik zag je in de bus

Ik keek je aan,

Ik glimlachte naar jou,

Je ogen keerden zich naar mij,

Je gaf de salaam,

Ik gaf hem terug.

Toch bleef ik naar je kijken,

MashaAllah je bent zo mooi

Je ogen lachten naar mij,

Je gezicht is bedekt(niqaab)

Je hoofddoek is groot maar ook zo mooi,

Je kleding stijl is mashaAllah.

Allahoe Akbar!!!

Allahoe Akbar!!!

Allahoe Akbar!!!

Je bent de mooiste moslima die ik ooit heb gezien,

Je bent mooi van binnen en van buiten,

Toen stond je op en gaf je me de salaam en stapte uit,

Ik staarde naar de lege plek die je achterlaat,

Moge Allah je beschermen tegen het kwaad,

Het is zo stil en zo leeg zo zonder jou,

Maar weet lieve zuster dat ik veel van jou hou.

Ik zeg zachtjes moge Allah haar belonen (amin)

En ik ben heel blij dat ik je heb gezien.

Weet lieve zus

Die paar minuten in de bus,

Is een moment om nooit te vergeten!

Jij sjaitaan!!!

jij sjaitaan laat mensen liegen,

jij sjaitaan laat mensen bedriegen,

jij sjiataan maakt de hel op aarde,

jij sjaitaan ontneemt mensen hun waarde.

jij sjaitaan laat mensen lijden,

jij sjaitaan laat mensen uitglijden,

jij sjaitaan maakt families kapot,

jij sjaitaan laat kinderen over aan hun lot.

Door jou zijn er al die moorden,

Door jou komen er steeds meer gestoorden,

Door jou al die oorlogen,

Door jou dat mensen elkaar niet meer mogen,

Door jou dwalen velen

Maar dat alles kan je niets schelen!!!!!!

Ooit zal je al die pijn voelen die ons door jou word aangedaan,

Want ook jij komt eens voor Allah te staan!!!!!!!!!!!!

Zwak imaan

ZWAKKE IMAAN

Ik weet mijn imaan is soms zwak,

En af en toe heb ik aan de islam regels lak.

Omdat de meesten in mijn omgeving zo dwalen,

Maar ik wil niet falen,

Maar dorgaan met praktiseren,

Want over islam kan je altijd bij leren.

Ik weet het is mijn plicht u te annbidden,

Maar soms loop ik in het midden,

Omdat die weg gemakkelijker is,

Maar dat is juist zo mis,

Ik moet doorgaan met praktiseren,

Want over islam kan je altijd bijleren.

O Allah vergeef mijn zonden,

O Allah vul de lege monden,

O Allah help de mensen die in oorlog zijn,

O Allah help ons groot en klein,

O Allah help ons om de gebeden op tijd te verrichten,

O Allah help ons hart te verlichtten,

O Allah help ons om op de juiste manier te leven,

O Allah help ons om ons geloof niet op te geven!!!!!!!!!

HIJ(Subhana wa ta aala)

Hij is het die ons van alles geeft,

Hij is de reden waarom je leeft,

Hij is het die ons dag en nacht ziet,

Hij is het waar we heen gaan met ons verdriet.

Hij brengt licht in ons leven,

Hij heeft ons liefde en geduld gegeven,

Hij is het waar we voor moetten strijden,

Zodat ook andere mensen deze godsdienst gaat belijden.

Veel mensen leven in ondankbaarheid,

Ze bidden niet en snappen niets van onze strijd,

ze zijn blind voor dit wereldse leven,

InshaAllah dat Allah meer mensen het licht in hun leven gaat geven.

(amin)

Sloop de muur!!!

Burgerinitiatief Sloop de Muur

Israël bouwt een muur van 700 kilometer lang, voor een groot deel op Palestijnse grond.

Deze muur scheidt mensen van hun vrienden en familie, kinderen van hun school, boeren van hun akkers en arbeiders van hun werk.

De muur is een schending van het internationale recht en een obstakel op de weg naar vrede.

Daarom: Sloop de Muur!

Teken voor sancties tegen Israël.

Teken het burgerinitiatief 'Sloop de Muur'.

http://www.sloopdemuur.nl/index.php

Omgaan met psychische problemen

Spanning


(Bron: Stresspreventie Drs. M.J.A. Paffen)



Spanning wordt als term gehanteerd voor incidentele verstoringen van het evenwicht in belasting en belastbaarheid waarbij door rust en ontspanning een terugkeer naar het evenwicht volgt. Een gezonde spanning is goed omdat de prestaties hierdoor verhoogd worden. Wordt de spanning te hoog dan verminderen de prestaties.

Als deze spanningen permanente verstoringen van het evenwicht worden is sprake van stress, men spreekt dan van chronische spanning. Spanning is in tegenstelling tot stress neutraal/positief, stress is meer van negatieve aard. Bij stress is er sprake van een langdurig verstoorde balans tussen de eisen van de omgeving (of die de persoon aan zichzelf stelt) en de vaardigheden en capaciteiten van het individu. Te weinig spanning in het werk leidt tot lagere prestaties, verveling en apathie. Zowel onderbelasting als overbelasting leiden tot suboptimale prestaties. Niet te weinig, niet teveel, maar een middelmatig niveau van spanning werkt dus bevorderend op prestaties.

Bij stress heeft het individu het gevoel niet langer opgewassen te zijn tegen een situatie. De beleving is van meer dreigende aard. De balans tussen belasting en belastbaarheid wordt nu langdurig ernstig verstoord. De persoon ervaart geruime tijd dat hij onvoldoende opgewassen is tegen de aan hem gestelde eisen.

Langdurige overmatige stress kan, behalve somatische symptomen (hartkloppingen), gedragssymptomen (slaapproblemen), psychologische symptomen (onzekerheid) en depressie, leiden tot burnout.

Overspannen


Stress is het gevolg van het langdurig onder hoge spanning functioneren. De mate van stress is persoons afhankelijk zodat het niet direct het gevolg is van het functioneren in een bepaalde functie. Er kunnen verschillende oorzaken aan een stress situatie tegrondslag liggen. De oorzaken met als gevolg stress worden wel stressoren genoemd. De fysieke reactie heeft als functie de weerbaarheid van het lichaam te vergroten en zo beter opgewassen te zijn tegen de verhoogde eisen tot aanpassing vanuit de intensiteit van de omgevingseisen en de invloed op de mate van stress.

Bronnen van stress kunnen liggen in uiteenlopende levensgebieden en komen niet alleen door de werksituatie. Vier groepen van oorzaken of een combinatie hiervan kunnen burnout veroorzaken nl. het werk, priveleven, persoonlijke kenmerken en organisatie kenmerken

Deze stressoren kunnen leiden tot uiteenlopende psychische, gedragsmatige en fysiologische veranderingen die op den duur weer kunnen leiden tot ziekten van allerlei aard. Stress treedt ook op bij een slechte afstemming tussen eisen en kenmerken van de omgeving en de capaciteiten en behoeften van het individu.

Bij stress is er sprake van een langdurige verstoorde balans tussen de eisen van de omgeving (of die de persoon aan zich zelf stelt) en de vaardigheden en capaciteiten van het individu.

Overmatige stress kan, behalve somatische symptomen (hartkloppingen), gedragssymptomen (slaapproblemen), psychologische symptomen (onzekerheid) en depressie, leiden tot overspannenheid of burn-out.



Als het lichaam niet meer in staat is de balans te handhaven, ontstaat in plaats van spanning of stress OVERSPANNING. Dit is vaak een toestand van een ontregeling van het zenuwgestel.

Overspannenheid ontstaat meestal als er teveel van je verwacht of geëist wordt in een korte periode (2 á 3 maanden). Bijvoorbeeld als er een collega ziek is of een project niet goed loopt en de deadline niet gehaald gaat worden. Ingeval van ziekteverzuim in deze situatie is een herstelperiode van een paar weken meestal voldoende om te herstellen en weer in balans te komen.

Verwerking van schokkende gebeurtenissen door volwassenen

Tips en informatie

Verwerking van schokkende gebeurtenissen door volwassenen

Geconfronteerd worden met een schokkende gebeurtenis laat niemand onberoerd. Niemand is er echt op voorbereid. En 찼ls het gebeurt, kan dat ingrijpende gevolgen hebben. De emotionele en lichamelijke reacties kunnen hevig zijn. Hier kunt u meer lezen over het verwerken van een schokkende gebeurtenis. Het is bedoeld voor direct betrokkenen, maar ook voor hun partner, familie of vrienden.

Tijdens en vlak na de gebeurtenis

Hoe ernstig zijn de psychische gevolgen van een schokkende gebeurtenis? Dat hangt er onder meer van af, of je het voor eigen ogen hebt zien gebeuren, 처f dat je achteraf met de gevolgen bent geconfronteerd. Op het moment zelf en direct daarna reageren de meeste mensen als vanzelf, zonder erbij na te denken. Je schakelt als het ware de 'automatische piloot' in. Dit zorgt ervoor dat je geen domme of gevaarlijke dingen doet. Het stelt mensen in staat de situatie zo goed mogelijk door te komen en te overleven. Je sluit je gevoelsmatig af. De 챕챕n voelt zich onwerkelijk en anders dan normaal of heeft het idee naar een film te kijken. De ander voelt juist niets en staat verstijfd als aan de grond genageld. Sommigen raken in paniek of kunnen gevoelens van woede niet onderdrukken. Als de eerste schok voorbij is, ontstaat er meestal eerst ongeloof en verbijstering. Daarna komen vaak heftige reacties zoals angst, boosheid, verdriet, trillen of beven. De duur van deze reacties kan vari챘ren van een paar minuten bij de 챕챕n, tot een paar uur of zelfs meerdere dagen bij een ander. Wat zijn normale reacties?

er actief mee bezig blijven

moeilijk kunnen geloven wat er gebeurd is

in gedachten steeds met de gebeurtenis bezig zijn of er juist niet aan willen denken

de plaats van de gebeurtenis vermijden, of steeds weer opzoeken

zich momenten tijdens de schokkende gebeurtenis niet kunnen herinneren

geirriteerd of zonder reden boos zijn

schrikachtig, overbezorgd of angstig zijn; neerslachtig zijn

geen fut meer hebben en weinig belangstelling

zich kwetsbaar voelen

zich moeilijk kunnen concentreren - thuis, op het werk of op school

(zichzelf) verwijten maken

Verschillende reacties

De reacties na een schokkende gebeurtenis verschillen van persoon tot persoon. Hieronder volgen een aantal klachten die kunnen optreden. Het zijn normale reacties die nodig zijn om een abnormale gebeurtenis te verwerken. Zie ook de opsomming in het kader.

Alles opnieuw beleven

De indruk die een gebeurtenis nalaat kan z처 sterk zijn, dat die later als het ware opnieuw beleefd wordt. Dit kan zelfs lange tijd erna. De een beleeft 's nachts opnieuw wat er gebeurd is in dromen of nachtmerries. De ander neemt steeds levendige beelden waar, of geluiden of geuren, met alle bijbehorende emoties. Het opnieuw beleven van de gebeurtenis kan leiden tot veel spanning en angst. Verjaardagen van de gebeurtenis of van overleden betrokkenen kunnen bijvoorbeeld heftige emoties losmaken. Ook wanneer er een 찼ndere aangrijpende gebeurtenis plaats vindt of op televisie wordt getoond, kan herbeleving van de eigen ervaringen teweegbrengen.

Ontkennen

Veel mensen doen alsof er eigenlijk niets is gebeurd of proberen de gebeurtenis te vergeten. Ze gaan daarom alle herinneringen uit de weg. Sommige mensen vermijden bijvoorbeeld situaties die lijken op die waarin de schokkende gebeurtenis plaatsvond. Dit vermijden kan nodig zijn om de vreselijke ervaring stukje bij beetje te verwerken. Er zijn ook mensen die zich gaan afsluiten voor anderen. Dat geeft een eenzaam en wanhopig gevoel. Soms voelen ze juist helemaal niets. De toekomst lijkt dan somber en uitzichtloos.

Spanningen en andere psychische gevolgen

Een schokkende gebeurtenis brengt vaak veel stress en spanning teweeg. Mensen worden prikkelbaar, argwanend of schrikachtig of kunnen niet meer slapen. Ook geheugenproblemen en moeite met concentreren kunnen voorkomen. Huilbuien, een gevoel van onwerkelijkheid en het leven niet meer aankunnen, machteloosheid, zinloosheid, een uitgeblust gevoel, boosheid: het zijn allemaal natuurlijke uitingen van spanningen na een ingrijpende, schokkende ervaring. Ook relaties kunnen onder druk komen te staan. Soms krijgen betrokkenen het gevoel dat ze te weinig of op verkeerde momenten aandacht krijgen of dat ze anderen te weinig aandacht geven.

Lichamelijke klachten

Soms uiten psychische gevolgen zich in lichamelijke klachten zoals slapeloosheid, misselijkheid, lusteloosheid, een beklemd gevoel, ademhalingsmoeilijkheden of een koud en verdoofd gevoel.

Praten helpt!

Het is belangrijk om uw gevoelens en gedachten niet op te kroppen, hoe geschokt of geschrokken u misschien ook bent. Houd uw gevoelens en gedachten niet voor uzelf, maar praat erover. Door u te uiten kunt u (letterlijk) de druk die de betrokkenheid bij een gebeurtenis geeft kwijtraken of verwerken.

Onderstaande tips kunnen u wellicht helpen bij het verwerken:

Schrijf op wat er allemaal gebeurd is en welke gevoelens daarbij loskwamen.

Praat met anderen die hetzelfde hebben meegemaakt. Het helpt om te weten wat er precies is gebeurd en om te weten dat ook anderen moeite hebben alles te verwerken.

Huilen lucht op. Het is beter om uw gevoelens te uiten dan te vechten tegen uw tranen.

Pak beetje bij beetje de vertrouwde routine van elke dag weer op en wees actief.

Door afleiding te zoeken en anderen te helpen, kunnen veel mensen de schok een beetje opvangen.

Alcohol helpt niet, integendeel. Medicijnen kunnen soms wel even helpen maar lossen niets op. Overleg hierover altijd met uw huisarts.

Hulp vragen

Een verwerkingsproces kost tijd en inspanning. Veel mensen vinden steun in hun directe omgeving. Normaal is dat de reacties op aangrijpende ervaringen na verloop van tijd afnemen. Soms blijft een schokkende gebeurtenis iemand nog lang in de greep houden.

Het kan zijn dat u na twee tot drie maanden nog steeds last heeft van wat er gebeurd is en dat de klachten niet verminderen. Het is dan raadzaam professionele hulp in te schakelen. Dat kan ook wanneer u zich zorgen maakt over iemand in uw omgeving. Neem dan contact op met uw huisarts of een andere hulpverlener, zoals een maatschappelijk werker of een imaam. Wanneer dat nodig is kunnen zij voor meer specialistische hulp verwijzen naar andere instanties.

Deze tekst komt uit de folder 'Na de schok de draad weer oppakken; informatie voor volwassenen die te maken hebben gehad met een schokkende gebeurtenis'. Uitgave: GGZ Drenthe - Bureau Preventie.

Schizotypische persoonlijkheidsstoornis (STPS)

Schizotypische persoonlijkheidsstoornis (STPS)

Een ongemakkelijk gevoel in contact met anderen, eigenaardig gedrag, idee챘n die ver weg raken bij de realiteit en moeite met intieme relaties kenmerken de schizotypische cli챘nt. Ook kunnen psychotische verschijnselen optreden.

Diagnostische criteria voor de schizotypische persoonlijkheidsstoornis (DSM-IV):

De cli챘nt ervaart een diepgaand patroon van sociale en intermenselijke beperkingen gekenmerkt door een gevoel van ongemak bij intieme relaties. Er bestaat een verminderd vermogen tot het aangaan van intieme relaties ingegeven door eigenaardigheden in het gedrag. Dit kan onder andere blijken uit het volgende.

De client:

heeft eigenaardige overtuigingen of magische denkbeelden die het gedrag zeer be챦nvloeden.

heeft ongewone waarnemingen en betrekkingsideeen.

heeft vaak merkwaardige gedachten en een wijdlopige, vage en detaillistische spraak.

is achterdochtig.

kent een zeer ingeperkt gevoelsleven.

gedraagt zich vaak zonderling, excentriek of vreemd in zijn gedrag of uiterlijk.

heeft geen intieme vrienden of vertrouwelingen buiten de eigen familie.

heeft een buitensporige angst die niet afneemt in een vertrouwde omgeving.

Toelichting

Schizotypische mensen gedragen zich vaak vreemd en bizar. Het gedrag kenmerkt zich door een ongemakkelijk, wantrouwend gevoel en merkwaardige idee챘n c.q. overtuigingen. Soms praten zij in metaforen of zeer stereotiep en ogen zij kil in hun gevoelsuitingen. Zij ervaren contact met anderen als bedreigend en stellen zich wantrouwend op. Zij zullen anderen niet snel aan zich binden en leven ge챦soleerd. Vaak komen betrekkingsideeen en magisch denken voor bijvoorbeeld bijgelovigheid, helderziendheid, telepathie of 'zesde zintuig'.

Het denken van mensen met STPS wordt gekenmerkt door bizarre gedachten die niet passend zijn met de realiteit. Deze houding leidt tot een slecht sociaal funktioneren. Vaak lijden deze mensen ook aan klachten met psychotische kenmerken.

* De DSM-IV-criteria zijn overgenomen uit:

Vandereycken, W, Hoogduin, CAL & Emmelkamp, PMG (2000). Handboek Psychopathologie, deel 1 basisbegrippen. Bohn Stafleu Van Loghum, Houten.

Wat doen als je borderline hebt?

Psychiater Wilma Heesterman over waarom iemand automutileert

 

Borderline komt meestal geleidelijk tot uiting tussen het eind van de puberteit en het 25e levensjaar. Dit is de periode waarin mensen beslissingen moeten nemen hoe ze hun zelfstandige leven willen gaan opbouwen op het gebied van wonen, werken en relaties. Tussen het 20e en het 30e levensjaar zijn de problemen meestal het grootst. Tussen het 30e en 40e levensjaar gaat het echter met een ongeveer de helft van de pati챘nten beter en lijkt het of de stoornis 'uitdooft'.

Behandeling

Het herkenen van borderline is niet eenvoudig omdat de stoornis vaak gepaard gaat met andere psychische problemen zoals depressie, angststoornissen, eetstoornissen en verslaving. Alleen een deskundige (psychiater/ psycholoog) kan de problemen goed inventariseren en de juiste diagnose stellen. Als de diagnose eenmaal gesteld is, kan een op de persoonlijke situatie toegesneden behandelplan worden opgesteld.

Meestal kan de behandeling ambulant of poliklinisch plaatsvinden. Soms is een tijdelijke opname noodzakelijk. In de eerste fase van de behandeling is het opbouwen van een vertrouwensrelatie met de behandelaar essentieel. Vervolgens richt de behandeling zich op het cre챘ren van evenwicht, stabiliteit en inzicht in en acceptatie van de stoornis.

De behandeling bestaat uit verschillende vormen van therapie. Het verschilt van persoon tot persoon en van moment tot moment welke therapie챘n geschikt zijn. Verschillende vormen van gedragstherapie (individueel of in groepsverband) kunnen zinvol zijn. Gezins- of relatietherapie kan helpen het contact met de omgeving te verbeteren. Psychomotorische therapie kan helpen beter om te gaan met spanningen en woede.

De behandeling waarop wordt ingegaan in het tv-programma is de VERS-training: vaardigheidstraining emotionele regulatie stoornis. Deze training duurt 20 weken en is in groepsverband. Er is ook een vervolgtraining. In de training ben je bezig met crisisbeheersing.

Je leert:

- welke situaties je moet vermijden;

- je grenzen kennen;

- op tijd constateren als de spanning toeneemt;

- op tijd rust nemen en afleiding zoeken.

Medicijnen zijn bij de behandeling van borderline een belangrijk hulpmiddel. Ze kunnen de ernst van de verschijnselen van borderline verminderen, maar de stoornis niet genezen. Medicijnen die vaak worden voorgeschreven zijn slaap- en kalmeringsmiddelen, antidepressiva, antipsychotica en soms medicijnen die stemmingswisselingen verminderen.

 

Tips voor familie en betrokkenen

Mensen met borderline doen vaak een groot beroep op hun omgeving. Het contact lijkt op eenrichtingsverkeer. Hierdoor staan de relaties meestal onder voortdurende druk. Wat kan helpen?

Je realiseren dat er sprake is van een ernstige stoornis waarvoor behandeling noodzakelijk is.

Duidelijke afspraken maken over het contact en daarbij precies aangeven wat je grenzen zijn. (Ook met betrekking tot woede-uitbarstingen, dreiging met zelfdoding of automutilatie). Mensen met borderline zijn gebaat bij duidelijkheid.

Je houden aan gemaakte afspraken. Dat maakt je betrouwbaar in de ogen van de pati챘nt.

Met de persoon in kwestie en de behandelaar een plan maken voor crisissituaties en hoe dan te handelen.

 

Duidelijk aangeven waarvoor iemand wel en niet bij je terecht kan en voorkomen dat je zelf de rol van hulpverlener aanneemt.

 

Je eigen leven blijven leiden (vrienden, hobby's, werk) en hulp of steun zoeken als het teveel wordt.

Hulp, informatie en advies

 

Stichting Korrelatie

Mail: vraag@korrelatie.nl

tel: 0900 1450 (30 cent/min)

 

Borderline

Stichting Borderline

tel: 030 2767072

Borderline.pagina.nl

Triade Borderline

 

www.moeilijkemensen.nl

Informatie over persoonlijkheidsstoornissen voor patienten en hulpverleners

Steungroep Zelfbeschadiging

tel: 030 2759650

Stichting EX6

Zelfhulpgroep voor (ex-)su챦cidale mensen

Landelijk telefoonnummer voor de hulptelefoon en informatie: 073 5480385

Stichting Labyrint - In Perspectief

Stichting voor familieleden en andere direct betrokkenen van mensen met een psychiatrische ziekte

tel. hulplijn: 0900 254 66 74 (20 cent/min)

tel. alg: 030 254 68 03

Trimbos-instituut

Algemene informatie over borderline stoornis

Persoonlijke ervaringen met VERS training

Borderliner 65

Borderline hulpgroep

Algemeen

Nationaal Fonds Geestelijke Volksgezondheid

tel: 030 297 11 97

http://www.psychowijzer.nl/

 

www.hulpgids.nl

geestelijke-gezondheidszorg.pagina.nl

Landelijke Vereniging van Eerstelijns Psychologen

tel: 020 667 39 56

Cli챘ntenbond in de Geestelijke Gezondheidszorg

tel: 030 252 18 12

Stichting Pandora

informatie + advieslijn: 0900 7263672 (10 cent/min)

Labyrint-in-perspectief

tel. hulplijn: 0900 254 66 74 (20 cent/min)

tel. alg: 030 254 68 03

Trimbos-instituut

GGZ Nederland

tel: 030 287 3333

Persoonsgebonden budget

tel: 030 230 40 66

Literatuur

Bij het NFGV is een heldere brochure te bestellen over Borderline.

Deze brochure is ook als bron gebruikt voor de informatie over borderline op deze site.

In gesprek over: Borderline persoonlijkheidsstoornis, brochure Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVVP). Aldaar te bestellen of te downloaden.

Deze brochure is ook als bron gebruikt voor de informatie over borderline op deze site.

Borderline hulpboek: zelf leren omgaan met verschijnselen als impulsiviteit, heftige emoties en conflicten, J. Spaans, E. van Meekeren, 2000, Boom, Amsterdam. ISBN 90-5352-614-5

Leven met een Borderliner, een praktische gids, Paul Mason, Randi Kreger, Uitgeverij Nieuwezijds. ISBN 905712162X

Borderline persoonlijkheidsstoornis. Handleiding voor training en therapie, M.M. Linehan, 1996. Swets & Zeitlinger, Lisse. ISBN 90-2651-457-3

Alles of niets. Informatie en adviezen voor pati챘nten en betrokkenen betreffende borderlinestoornis, E. van Meekeren.

Te bestellen bij de Stichting Borderline.

Borderline stoornis

Borderline stoornis



Een borderline persoonlijkheidsstoornis kenmerkt zich door instabiliteit en veel abrupte veranderingen in gevoelens, stemmingen, relaties, zelfbeeld en gedrag. Mensen met borderline leven van het ene uiterste in het andere. Veranderingen, mislukkingen en heftige conflicten zijn eerder regel dan uitzondering. Zij lopen steeds opnieuw vast in hun chaotische leven. Hun emotionele pijn is voor mensen in hun omgeving moeilijk te begrijpen. Hoe ziet het leven van iemand met borderline eruit, en welke behandelingen zijn mogelijk?
Televisie

Ellen is 42 en heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis.

Het heeft het lang geduurd voordat bij Ellen de diagnose borderline gesteld werd. Het was voor haar een enorme opluchting dat ze niet zomaar gek of depressief was, maar dat ze iets had dat een naam had en waar ze iets aan kon gaan doen.


Aan die uiteindelijke diagnose is een lange geschiedenis voorafgegaan. Terugkijkend begonnen haar klachten in de puberteit. Je grenzen verkennen, zwart-witdenken en last hebben van extreme stemmingswisselingen is dan echter nog te verklaren. Toen Ellen op kamers ging wonen verergerden de problemen. Toen ze ook nog haar baan verloor, deed ze een su챦cide poging. Ellen werd opgenomen in een pastoraal centrum, maar dit hielp haar onvoldoende. Ze bleef last houden van wisselende stemmingen. Regelmatig dronk ze te veel alcohol. Ellen sloot zich af van de maatschappij. Ze begon zichzelf te beschadigen door met glas in haar armen te krassen (automutilatie). Na een aantal keer verhuizen kwam ze terug in haar geboortestad. Daar voelde ze zich beter thuis en is via de hulpverlening daar de diagnose uiteindelijk gesteld.


Ellen ging in behandeling en volgde een zogenaamde VERS-training: vaardigheidstraining emotionele regulatiestoornis. In deze training ging ze aan de slag met crisisbeheersing en leerde ze welke situaties ze moest vermijden. Ze leerde haar grenzen kennen en op tijd constateren wanneer de spanning toenam. Sindsdien is het stapje voor stapje beter met haar gegaan.
Ziektebeeld

De borderline stoornis is een persoonlijkheidsstoornis. Een persoonlijkheidsstoornis wil zeggen dat iemands persoonlijke eigenschappen zo extreem zijn dat ze iemand belemmeren in zijn functioneren en een normale omgang met anderen verstoren.

Heel kenmerkend voor een borderline stoornis is dat iemands gevoelens, stemmingen en zelfbeeld van moment op moment extreem kunnen veranderen. Dit leidt tot onvoorspelbaar gedrag en onvoorspelbare beslissingen. Er zijn een aantal verschijnselen te benoemen waar mensen met borderline last van hebben. Niet alle verschijnselen hoeven gelijktijdig en in dezelfde mate bij iemand aanwezig te zijn.
De kenmerken

Impulsiviteit:

Zonder goed na te denken over de consequenties beslissingen nemen, zoals:

enthousiast aan een opleiding beginnen en er na korte tijd weer mee stoppen;

je vol overgave in een relatie storten en er net zo snel weer mee stoppen;

dure aankopen doen en er een dag later al geen plezier meer aan beleven.

Geen maat kunnen houden hoort ook bij impulsief gedrag. Eetstoornissen, geldverkwisten, alcohol- en drugsmisbruik etc. komen ook geregeld voor.

Stemmingswisselingen:

Mensen met borderline zijn vaak emotioneel (over)gevoelig. Het geringste kan hen uit hun evenwicht brengen en een snelle stemmingsverandering veroorzaken. Vrolijkheid kan omslaan in grote woede, enthousiasme in somberheid of angst etc.

Denken en voelen in uitersten:

Je ziet dingen zwart-wit en beleeft en beoordeelt de wereld ook op die manier. Er zit niets tussenin; iets is goed of slecht, mooi of lelijk, leuk of verschrikkelijk, iemand is aardig of onaardig, men voelt zich geweldig of totaal waardeloos. Deze gevoelens en beoordelingen kunnen snel omslaan in het andere uiterste. Er zit dus niets tussenin.

Extreme verlatingsangst:

De behoefte aan intieme relaties is groot, maar de angst ervoor ook. Vooral de angst om verlaten te worden of alleen te zijn. Mensen met borderline stellen hoge eisen aan hun partners of familie en stellen hen ook doorlopend op de proef. Hun relaties zijn vaak kort en heftig.

Identiteitsproblemen:

Mensen met borderline hebben vaak weinig zelfvertrouwen, zijn extreem gevoelig voor kritiek en hebben een negatief zelfbeeld. Ze weten niet goed wat ze willen met hun leven en twijfelen constant.
Dissociatie of vervreemding:

Het komt voor dat mensen met borderline soms het gevoel hebben "er even niet meer te zijn". Ze weten dan niet meer wat er net gebeurd is, wat ze gedaan hebben of hoe ze ergens gekomen zijn. Dit heet dissociatie en is een angstige ervaring.
Psychotische verschijnselen:

Mensen met borderline kunnen korte periodes van grote verwardheid hebben. Ze zijn dan achterdochtig en horen soms stemmen.
Opzettelijk verwonding (automutilatie):

Alle bovenstaande verschijnselen met heftige gevoelens van leegte, teleurstelling, boosheid, gekwetstheid, angst etc. leiden vaak tot zo'n grote spanning dat veel mensen met borderline die alleen denken te kunnen afwenden door lichamelijke pijn. Zij beschadigen zichzelf door te krassen met scherpe voorwerpen, zich te branden met sigaretten, zich te snijden etc. Tijdelijk geeft hen dat een gevoel van opluchting.
Zelfdoding:

Mensen met borderline zijn vaak zo wanhopig en ongelukkig dat de enige uitweg een einde aan hun leven maken lijkt. Veel mensen met borderline doen een poging tot zelfdoding; 챕챕n op de tien overlijdt daardoor.

Wat is schizofrenie?

Tips en informatie

Wat is schizofrenie?

Schizofrenie is een ziekte waaraan in Nederland ongeveer 챕챕n op de honderd mensen lijdt. Mensen die aan schizofrenie lijden, hebben 챕챕n of meerdere psychosen doorgemaakt. De meest kenmerkende verschijnselen van psychose zijn hallucinaties, wanen, verward denken en spreken, veranderingen in het gevoelsleven en in het gedrag. Een psychose kan zeer heftig verlopen, waarbij de persoon alle contact met de werkelijkheid verliest. Als een psychose langer duurt, verloopt ze meestal rustiger.

Schizofrenie komt in alle lagen van de bevolking voor. Tot nu toe is geen duidelijke oorzaak gevonden. Erfelijkheid en een verhoogde kwetsbaarheid voor stress spelen een rol bij het ontstaan van schizofrenie.

Opvallende veranderingen

De meest voorkomende eerste verschijnselen van schizofrenie zijn dat mensen op verschillende gebieden van het leven problemen krijgen die er eerst niet waren, bijvoorbeeld op het werk of op school. Opvallend is dat de persoon in deze fase anders reageert dan men gewend is van hem. Hij gaat zich gebeurtenissen in het leven erg aantrekken en problemen met collega's of studiegenoten leiden tot reacties die buiten proporties lijken.

Wat is het niet?

Natuurlijk is niet alle veranderend gedrag een teken van schizofrenie of een andere psychiatrische aandoening. Misschien hangt het samen met ingrijpende gebeurtenissen of problemen, zoals ontslag, echtscheiding, een verhuizing of het verlies van een dierbaar persoon. Als iemand daar opstandig, huilerig of overgevoelig op reageert, zijn dat vaak normale reacties en is er geen reden tot ongerustheid. Maar als deze symptomen lang aanhouden, kán dat er soms op wijzen, dat een psychiatrische ziekte als schizofrenie in ontwikkeling is.

Eerste symptomen

Schizofrenie komt vaak voor het eerst aan het licht in de leeftijd tussen de vijftien tot dertig jaar. Ook mensen die in eerst instantie herstellen van de ernstige verschijnselen blijven kwetsbaar. De volgende vroege symptomen komen vaak voor bij mensen met schizofrenie:

Moeilijk emotioneel in contact kunnen komen met anderen; contactschuwheid.

Problemen met denken en waarnemen: onlogisch, vaag en abstract spreken, concentratie- en geheugenproblemen.

Problemen met emoties: achterdocht, geslotenheid, somberheid, agressiviteit, prikkelbaarheid en angstig zijn.

Veranderingen in gedrag: verlies van energie, slaapproblemen, veranderde eetgewoonten, slechte zelfverzorging.

Veranderingen in interesse: ideeën die voor anderen niet te volgen zijn, een te uitgesproken belangstelling voor geloofszaken, filosofie en paranormale onderwerpen.

Behandelmogelijkheden

Er zijn vaak meerdere gesprekken nodig met hulpverleners om te kunnen onderzoeken wat er precies aan de hand is.

Bij een minderheid van de mensen met schizofrenie is er sprake van genezing. De behandeling heeft bij hen het resultaat dat de symptomen verdwijnen.

Bij de meerderheid is schizofrenie geen tijdelijke maar een chronische aandoening. Bij hen is de behandeling erop gericht beter te leren leven met de beperkingen.

Begrip uit de omgeving

Mensen met een psychose zijn vaak terughoudend in het zoeken van een behandeling. Ze denken dat anderen hun situatie niet goed zullen begrijpen en willen eerst zelf uitzoeken wat er aan de hand is. Bovendien schamen mensen zich soms voor hun vreemde ervaringen.

Begrip van familieleden en andere belangrijke mensen uit iemands omgeving kunnen dan een goede steun vormen.

De behandeling van schizofrenie bestaat over het algemeen uit drie onderdelen:

medicatie tegen de psychosen

een rustige omgeving zonder stress

een rehabilitatieprogramma waarin mensen leren, om beter om te gaan met de beperkingen die de ziekte veroorzaakt.

Opname in een psychiatrisch ziekenhuis is nodig bij een ernstige psychose of als behandeling thuis onvoldoende resultaat heeft.

Borderline persoonlijkheidsstoornis

Tips en informatie

Borderline persoonlijkheidsstoornis

Wat is een borderline persoonlijkheidsstoornis?

Het is moeilijk precies te omschrijven wat een borderline persoonlijkheidsstoornis inhoudt. In grote lijnen komt het erop neer dat iemand met een borderline persoonlijkheidsstoornis een ‘zeer moeilijk karakter’ heeft, zowel voor zichzelf als voor zijn of haar omgeving. Net als bij andere persoonlijkheidsstoornissen zijn bij dit ziektebeeld drie belangrijke kenmerken uit evenwicht of verstoord: realiteit, zelfbeeld en afweermechanismen. Iemand met een borderline persoonlijkheidsstoornis heeft een verstoord beeld van de werkelijkheid, heeft vaak een lage dunk van zichzelf en heeft te weinig afweermechanismen die hem kunnen helpen om moeilijke situaties te kunnen doorstaan.

Wat is een borderline persoonlijkheidsstoornis niet?

Een borderline persoonlijkheidsstoornis is geen (kortdurende) ziekte waarbij pati챘nten op bed moeten liggen of opgenomen moeten worden in een algemeen ziekenhuis. Het is ook niet aan iemand 'af te lezen' of er sprake is van een borderline persoonlijkheidsstoornis. Ook is het niet zo dat men tot niets meer in staat of niet tot normaal functioneren in staat is. Het is ook niet hetzelfde als het lastige gedrag dat jongeren en pubers vertonen.

Hoe vaak komt het voor?

Onderzoek heeft uitgewezen dat 1 찼 2 van de 100 mensen lijden aan een borderline persoonlijkheidsstoornis. Dit betekent dat er in Nederland rond de 150.000 lijden aan deze aandoening. Een groot aantal dus.

Hoe herken je het?

De verschijnselen openbaren zich vaak rond het 20e levensjaar. Per persoon zijn er grote verschillen in hoe deze ziekte eruit ziet. Hier worden een aantal verschijnselen genoemd. Maar het is niet zo dat álle genoemde verschijnselen voorkomen bij alle mensen met borderline.

moeite met adequaat contact leggen

moeite om zich te hechten aan mensen en om mensen los te laten

moeite om alleen te zijn, angst, paniek

ontstemming, stemmingswisselingen, somberheid, zelfmoordgedachten, verveling

zelfbeschadiging of zelfverwonding, om spanning te ontladen

achterdocht, stemmen horen of beelden zien die voor anderen niet waarneembaar zijn

impulsief gedrag, bijvoorbeeld moeite om kwaadheid te beheersen

maatschappelijk geisoleerd leven

vaak alleen in zwart-wit termen denken, alles of niets

Oorzaak?

Er is niet één duidelijke aanwijsbare oorzaak aan te geven. Vaak is het in aanleg aanwezig, het ‘zit in de familie’. Soms spelen daarbij ook schokkende ervaringen een rol, bijvoorbeeld als men op jonge leeftijd lange tijd misbruikt of verwaarloosd is.

Wat kunt u eraan doen?

Professionele hulp is nodig wanneer men niet meer in staat is zichzelf, eventueel met ondersteuning van familie of vrienden, staande te houden in het dagelijks leven. Het is raadzaam om via de huisarts ondersteuning of behandeling aan te vragen bij een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. De meest wenselijke situatie is dat de behandeling zoveel mogelijk poliklinisch plaatsvindt. Daardoor leert men het beste om zich in de thuissituatie te handhaven. Soms kan een (korte) opname noodzakelijk zijn.

bron:ggz

Triggers

Triggers

Bij een aantal gevolgen/stoornissen wordt over triggers gesproken. Deze triggers, die in dat geval een deel uit kunnen maken van de stoornis, kunnen leiden tot een grote paniek bij het slachtoffer. Niet alleen mensen die aan een stoornis lijden kunnen last hebben van triggers. Dingen die aan een negatieve gebeurtenis doen denken worden vooral triggers genoemd, dingen die aan een positieve gebeurtenis doen denken worden vaker herinneringen genoemd. Een trigger is iets wat doet denken aan een traumatische gebeurtenis in het verleden.

Alles kan een trigger zijn. Het kan een woord zijn, een bepaalde geur of een bepaald geluid maar het kan ook een plaats zijn, een situatie die zich voordoet of een object. Een meisje wat is misbruikt terwijl een bepaald liedje aanstond kan later worden getriggerd door het horen van dat nummer. Dat nummer brengt de herinnering aan het misbruik dan terug.

Een partner van een slachtoffer gaf als voorbeeld:

"Als ik per ongeluk in mijn slaap zachtjes kreunde dan kon zij helemaal van streek raken. Dan kreunde ik net zoals haar misbruiker, en ondanks dat ze wist dat hij er niet was raakte ze helemaal in paniek."

 

Als iemand wordt getriggerd kan er van alles gebeuren. De persoon kan een agressieve uitbarsting krijgen of heel stil worden en zichzelf terugtrekken in zijn of haar schulp. Ook kan het gebeuren dat de persoon letterlijk wegloopt en probeert te vluchten voor de herinnering. Hoelang iemand getriggerd wordt verschild per persoon en per moment.

Bij een trigger komt de herinnering aan de traumatische gebeurtenis dus terug. Er kunnen ook nog een aantal andere dingen opkomen bij een trigger. Dit kunnen nachtmerries, eetproblemen, angst- of paniekaanvallen, flashbacks, depressies etc. zijn. Bij mensen die een stoornis zoals DIS, borderline of PTSS hebben zullen die symptomen eerder versterken na een trigger.

Het is niet duidelijk of er een mogelijkheid is om triggers te ontwijken of aan te pakken. Waarschijnlijk is het een onderdeel van het verwerkingsproces of van een overlevingsmechanisme. In ieder geval is het erg moeilijk om om te leren gaan en te leren leven met triggers.

Eetstoornissen

Eetstoornissen

Een van de gevolgen die seksueel geweld op iemand kan hebben is een eetstoornis. Dit houdt niet per se in dat de persoon minder gaat eten, het kan ook een eetverslaving zijn. Er zijn verschillende soorten vormen van eetstoornissen. Hieronder zijn verschillende vormen van eetstoornissen nader belicht. Ook zijn hier instanties te vinden die een helpende hand kunnen bieden bij eetstoornissen.

Eetstoornissen zijn in het algemeen een gevolg van psychische problemen. Mensen met een eetstoornis hebben daarom ook psychische hulp nodig. Als iemand een eetprobleem heeft zal hij of zij dit niet snel toegeven, dit kan door schaamte komen maar ook door ontkenning of omdat de persoon echt niet inziet dat hij of zij aan een eetstoornis lijdt.

Het zoeken van hulp is dus niet makkelijk.

De meest voorkomende en waarschijnlijk ook bekendste vorm van eetstoornissen is Anorexia Nervosa. Deze eetstoornis wordt veroorzaakt door psychische problemen als onzekerheid, een negatief zelfbeeld, angst en andere emotionele factoren.

Iemand die aan Anorexia lijdt wil niet of zo min mogelijk eten, let veel op calorie챘n en heeft altijd wel een excuus om onder het eten uit te komen. Hij of zij vindt zichzelf te dik, hoe mager de omgeving hem of haar ook vind, de persoon zelf ziet geen resultaat en blijft 'dik'. Iemand die anorexia heeft is verslaafd aan afvallen. Om dit te bereiken sport de persoon in kwestie erg veel, eet hij of zij weinig, maar drinkt hij of zij veel water. Ook het gebruik van laxeermiddelen kan bij Anorexia voorkomen.

Een andere veelvoorkomende eetstoornis is Boulimia Nervosa. Dit is een eetstoornis waarbij een persoon ontzettende drang heeft om (overvloedig) te eten. Deze drang naar eten komt pas als de persoon alleen is. Na zich vol te hebben gepropt met eten krijgt de persoon een schuldgevoel en probeert hij of zij het eten weer te lozen. Dit wordt soms gedaan door de vinger in de keel te steken, maar soms ook door het gebruik van laxeermiddelen.

Ook komt het regelmatig voor dat iemand een mix van Anorexia en Boulimia heeft. Dat de persoon aan de ene kant niet wilt eten, maar aan de andere kant een ontzettende drang heeft om (overvloedig) te eten.

Ook Binge Eating Disorder kan een gevolg van seksueel geweld zijn. Deze "eetbuistoornis" houdt in dat de persoon in kwestie zijn of haar problemen 'wegeet' door onderscheid te maken tussen 'goed' voedsel en `slecht' voedsel.

'Goed' voedsel zijn de zogenaamde afrodisie (zoals chocolade) en zoetigheden (zoals koek). Dit voedsel geeft, door bepaalde stoffen in het voedsel een troostend gevoel.

Het 'slechte' eten is vaak groente en fruit. Door het gebrek van bepaalde stoffen geeft dit geen troostend gevoel en wordt het dus niet tot nauwelijks gegeten. Hierdoor loopt de persoon erg veel vitaminen en mineralen mis.

Voor meer informatie verwijzen wij u naar de site van Vereniging Eetstoornis Net.

Instanties

Er zijn verschillende instanties die hulp en informatie geven:

Voor mensen met eetproblemen

Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa

Deze stichting heeft veel informatie over Anorexia en Boulima Nervosa. Zij kunnen ook gerichter antwoord geven op vragen met betrekking tot deze eetstoornis.

Voor de omgeving van iemand met een eetprobleem

Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa voor familie

Het is moeilijk om een instantie te vinden die ook mensen uit de omgeving van een slachtoffer helpt. Stichting Anorexia en Boulima Nervosa is een instantie die ook familieleden, partners en vrienden van iemand met een eetstoornis helpt en informeert. Deze site biedt veel informatie voor partners, vrienden en familieleden over eetstoornissen.

Dissociatieve Identiteitsstoornis/ Meervoudige Persoonlijkheisstoornis (DIS / MPS)

Dissociatieve Identiteitsstoornis/ Meervoudige Persoonlijkheisstoornis (DIS / MPS)

Dit is een overlevingsmechanisme dat vooral voorkomt bij mensen die traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt. Vroeger werd deze stoornis vooral MPS (meervoudige persoonlijkheids stoornis) genoemd, tegenwoordig wordt meer van DIS (dissociatieve identiteitsstoornis) gesproken. Het overlevingsmechanisme zorgt ervoor dat de identiteit van de persoon zich kan afsplitsen, zo lijkt het alsof de persoon die de traumatische gebeurtenis meemaakte een andere persoon is. Er wordt eigenlijk een soort afstand tussen lichaam een geest gecre챘erd.

DIS/MPS ontstaat meestal als iemand voor het 5e of 6e levensjaar een traumatische gebeurtenis mee heeft gemaakt. Dit is voor de tijd dat het kind 챕챕n eigen identiteit heeft ontwikkeld. Omdat er nog geen eigen identiteit is ontwikkeld, wordt er een soort "tweede persoon" aangemaakt die de traumatische gebeurtenis meemaakt. Intussen doet het kind alsof zijn "eigen ik" iets anders doet dat niet pijn doet en dat wel leuk is.

Iemand met DIS/MPS kan door een trigger (iets dan aan de traumatische gebeurtenis doet denken) een andere persoonlijkheid, een alter, aannemen. Deze alter kan erg kinderlijk of agressief zijn. Soms lijkt de alter ook totaal iemand anders door een verandering in de spraak, mimiek, door taalgebruik en door de houding. In sommige gevallen heeft deze alter ook een andere naam. Als de "echte persoon" weer terug is dan is deze vaak de tijd een beetje kwijt en heeft hij of zij geen flauw idee wat er is gebeurd.

 

automutilatie / zelfbeschadiging

depersonalitatie

derealisatie

de tijd kwijt zijn / geheugenverlies

dwangmatig dingen doen, als in rituelen

geen of onvoldoende controle over lichamelijke bewegingen van benen of armen

ongevoeligheid voor (lichamelijke) pijn

PTSS

slaapproblemen (nachtmerries, slapeloosheid, slaapwandelen)

 

stemmen horen van alters

suicidaliteit

swichten van alters

Een aantal van deze symptomen treedt vaak samen op of versterkt de andere symptomen. Symptomen zoals bijvoorbeeld automutilatie en suicidaliteit komt ook voor bij mensen met borderline en met een post traumatische stress stoornis. Andere kenmerken zijn juist typerend voor DIS/MPS. Deze kenmerken worden hieronder wat uitgebreider uitgelegd:

Amnesie / Geheugenverlies. De persoon is soms hele delen van de tijd kwijt, dit kan uiteenlopen van enkele minuten tot enkele dagen. De tijd die de persoon is vergeten kan zowel in het heden als in het verleden plaatsvinden.

Depersonalitatie. De persoon voelt zich niet verbonden met het eigen lichaam en heeft het gevoel een gevoelloze robot te zijn. Het lichaam lijkt te groot te zijn of van iemand anders te zijn. De persoon ervaart het leven alsof hij of zij het van buitenaf bekijkt, alsof hij of zij naar een film kijkt.

Derealisatie. De persoon vervreemd zich van het heden en keert terug in een andere periode van zijn of haar leven. Alles wat bekend is voor de persoon (het eigen huis, de eigen kinderen etc.) wordt niet meer herkent en als vreemd ervaren. Derealisatie gaat soms gepaard met herbelevingen.

Identiteitsverwarring. Door dingen uit de omgeving, triggers en stemmen in het hoofd kan een innerlijke strijd ontstaan tussen verschillende persoonlijkheden. De "echte persoon" is dan verward en weet niet meer wie hij of zij is en wat hij of zij aan het doen was.

Identiteitswisseling. Soms komen de alters op de voorgrond. De "echte persoon" gaat anders praten, heeft een andere naam en/of een ander handschrift.

 

DIS/MPS symptomen kunnen op ieder moment optreden. Bij het zien of horen van een trigger kunnen deze symtomen extra sterk optreden.