Daderprofiel

Daderprofiel



Seksueel misbruik komt voor in alle milieus, dus niet alleen in de 'probleemgezinnen'. De religieuze of etnische achtergrond van een gezin is geen zekerheid dat misbruik niet voorkomt. Bijna de helft van de plegers van seksueel misbruik, zo'n 40% tot 50%, is zelf misbruikt.

De plegers van seksueel misbruik zijn vrijwel altijd mannen. Slechts 1% tot 3% van de delicten wordt door vrouwen gepleegd. Vaak zijn deze vrouwen in hun jeugd zelf misbruikt, verwaarloosd of mishandeld. De helft tot driekwart van de vrouwen pleegt het misbruik onder invloed van een man.

In 80% tot 95% van de gevallen is de dader een familielid of een bekende van het slachtoffer. De kinderen vertrouwen de pleger vaak, of ze zijn afhankelijk van hem (of haar).

Meisjes zijn vaker dan jongens slachtoffer van misbruik door een familielid, terwijl jongens vaker door iemand buiten de familie worden misbruikt.

Volwassen daders
Sommige daders voelen zich veelal aangetrokken tot kinderen. Deze daders worden pedoseksuelen genoemt. Pedoseksuelen van buiten de familie leggen vaak contact met het kind door ze aan te spreken op plaatsen waar kinderen zich vaak ophouden, zoals speeltuintjes. Pedoseksuelen in dezelfde familie als het kind, het potentieel slachtoffer, hebben al contact met het kind - zij zullen het vertrouwen dat het kind in hun heeft versterken. Vaak wordt het vertrouwen van het kind vergroot door cadeautjes, zoals computerspelletjes etc. Ook gedragen zij zich vaker als een leeftijdgenoot van het kind, door mee te spelen met spelletjes. Deze spelletjes worden steeds seksueler van aard. Zo worden de seksuele grenzen van het kind verbreedt.
Bij 20% van de jongens, en 40% van de meisjes was sprake van dwang. Veel van de seksuele contacten tussen volwassenen en kinderen bestaan uit wederzijdse masturbatie en strelingen. In 40% van de gevallen is er sprake van (poging tot) vaginale of anale penetratie en/of orale seks.
De seksuele contacten worden aan het kind voorgesteld als voorlichting of als een spelletje. Soms wordt het kind verteld dat dit "ons geheimpje" is. Door de vertrouwelijke en vriendschappelijke band die ontstaan lijkt te zijn durft het kind niet over het misbruik te praten.

Minderjarige daders
Deze daders zijn veelal jongens; minderjarige meisjes worden vaker verdacht van medeplichtigheid aan het misbruik, dan aan het feitelijk plegen van misbruik zelf. Er zijn twee manieren waarop misbruik door een minderjarige gepleegd kan worden, bij minderjarige leeftijdgenoten, of bij kinderen die een stuk jonger zijn.
Jongens die iemand van hun eigen leeftijd aanranden komen vaak uit probleemgezinnen, zij zijn opgevoed met emotionele verwaarlozing en/of lichamelijke mishandeling. Deze jongeren hebben vaak ook een verkeerd beeld van de wereld om zich heen. Deze zedendelicten worden vaak gepleegd als anderen erbij zijn, het liefst vrienden van de dader. Er zijn verschillende redenen die kunnen verklaren waarom een jongere zoiets doet. De eerste reden is onzekerheid, omdat de dader zich minderwaardig voelt en tegenover anderen wil bewijzen dat hij macht heeft en sterk is. De tweede reden is emotionele ontlading. Deze emoties hoeven niets met seks of relaties te maken te hebben, maar kunnen zijn ontstaan door problemen op school of in de thuissituatie. Deze daders kunnen ook vaak andere delicten plegen.
Jongeren die kleine, jongere kinderen misbruiken hebben te kampen met een persoonlijkheids- of seksuele stoornis. Het wordt gesteld dat deze jongeren in hun jeugd geen band met hun ouders hebben gehad. Deze jongeren hebben weinig vrienden waardoor zij moeite hebben met sociale omgang en sociale contacten. Zij zitten in een soort sociaal isolement. Over kleine kinderen kunnen zij makkelijk de baas spelen, kleine kinderen zullen hen ook minder snel afwijzen. Deze daders zijn in hun vroegere jeugd vaak ook zelf slachtoffer van seksueel geweld geweest.