vrijdag 2 oktober 2009

Prostitutie en vrouwenonderdrukking in Iraan

Sinds 1979 regeren Islamitische fundamentalisten in Iran. Een maat voor het succes van hun onderdrukking van de maatschappij is de mate en de totaliteit waarmee zij de vrijheid en de rechten van vrouwen onderdrukken. Zij handhaven hun gezag onder andere met behulp van de toepassing van vernederende en sadistische regels en straffen voor vrouwen en meisjes, waarbij ze als slavin worden behandeld in een seksueel apartheidsstelsel, gedwongen worden gesluierd, gedeclasseerd, gekastijd en gestenigd worden tot de dood.

In een wereldwijde trend hebben fundamentalisten een andere weg gevonden vrouwen en meisjes te dehumaniseren: de prostitutiehandel. Exacte aantallen slachtoffers zijn onmogelijk te verkrijgen, maar in Teheran alleen wordt het aantal prostituees geschat op 84.000. Velen bevinden zich op straat, anderen in de 250 bordelen die in de stad opereren. De handel is ook internationaal: duizenden Iraanse vrouwen en meisjes zijn verkocht als seksslavinnen aan het buitenland.

Het hoofd van de Iraanse Interpol meent, dat de handel in seksslavinnen heden ten dage een van de meest profijtelijke handels is. Deze criminele handel vindt niet zonder kennis en deelneming van de heersende fundamentalistische regering plaats: autoriteiten zelf zijn betrokken bij de handel en seksueel misbruik van vrouwen en meisjes.

Vele meisjes komen uit verarmde plattelandsgebieden. Drugsverslaving is epidemisch in heel Iran en sommige verslaafde ouders verkopen hun eigen kinderen om hun verslaving voort te zetten. De hoge werkloosheid (28 % bij de jeugd van 15-29 en 43% voor meisjes van 15-20) is een ernstige factor die de ongeruste jeugd motiveert riskant werkaanbod te accepteren. Slavenhandelaren nemen elke gelegenheid waarin vrouwen en kinderen kwetsbaar zijn, te baat. Na de aardbeving van Bam bijvoorbeeld zijn weeskinderen gekidnapt en naar een bekende slavenmarkt in Teheran weggevoerd, waar binnen- en buitenlandse handelaren elkaar ontmoeten.

Populaire bestemmingen van slachtoffers van de slavenhandel zijn de Arabische Golfstaten. Volgens de provinciale hoofd van de justiti챘le autoriteit in Teheran, jagen trafikanten op meisjes tussen 13 en 17 jaar, ofschoon er rapporten zijn van enkele tussen 8 en 10 jaar, die naar Arabische landen worden verzonden.

Het aantal Iraansen die vanuit de Golfstaten wordt gedeporteerd geeft een indicatie omtrent de omvang van de handel. Na hun terugkeer in Iran, beschuldigen de islamitische fundamentalisten de slachtoffers, waarna zij vaak lijfelijk door hen worden gestraft en gevangen gezet. De vrouwen worden onderzocht om vast te stellen, of zij betrokken waren bij "immorele activiteit". Gebaseerd op de resultaten kunnen autoriteiten hen verbieden het land opnieuw te verlaten. De politie heeft een aantal netwerken van prostitutie en slavinnen ontdekt, dat meisjes vanuit Teheran naar Frankrijk, Groot-Brittanni챘 en Turkije heeft verkocht. Een Turks netwerk kocht gesmokkelde Iraanse vrouwen en meisjes, gaf hen valse paspoorten en transporteerde hen naar Europa en de Golfstaten.

In de noordoostelijke provincie Khorasan rapporteert de locale politie, dat meisjes als seksslavinnen aan Pakistani worden verkocht. De Pakistani trouwen de meisjes van 12-20 jaar en verkopen ze dan aan Pakistaanse bordelen, "Kharabat" genaamd.

Rapporten melden, dat in de zuidoostelijke grensprovincie Sistan Baluchistan, duizenden Iraanse meisjes zijn verkocht aan Afghaanse mannen. Hun eindbestemmingen zijn onbekend.

Een factor die bijdraagt aan de groeiende prostitutie en de seksslavinnen handel is het aantal tienermeisjes, dat van huis wegloopt. De meisjes rebelleren tegen de door fundamentalisten opgelegde vrijheidsbeperkingen, huiselijk misbruik en ouderlijke drugsverslaving. Echter, 90% weggelopen meisjes eindigt in de prostitutie. In Teheran alleen zijn er 25.000 straatkinderen, de meeste zijn meisjes Pooiers jagen op straatkinderen, weggelopen kinderen en kwetsbare high school meisjes in stadsparken.

Gegeven de totalitaire macht in Iran, zijn de meeste georganiseerde activiteiten aan de autoriteiten bekend. De ontmaskering van de seksslavinnen netwerken in Iran heeft getoond, dat vele mullahs en autoriteiten bij de seksuele exploitatie en handel van vrouwen en meisjes betrokken zijn. Vrouwen rapporteren dat om een rechter een echtscheiding te laten goedkeuren, zij seks met hem moeten hebben. Vrouwen die wegens prostitutie worden gearresteerd zeggen, dat zij seks met de arresterende agent moeten hebben. Er zijn rapporten, dat de politie jonge vrouwen voor rijke en machtige mullahs rekruteren.

In steden zijn wegloophuizen opgezet om weggelopen meisjes te helpen. Autoriteiten die deze wegloophuizen beheren zijn vaak corrupt en organiseren prostitutienetwerken met gebruikmaking van de meisjes van het onderkomen. Bijvoorbeeld in Karaj, werden het voormalig hoofd van een Revolutionair Tribunaal en 7 andere senior autoriteiten gearresteerd in verband met een prostitutienetwerk, dat 12-18-jarige meisjes van een wegloophuis genaamd "Centrum van Islamitische Orientatie" exploiteerde.

De voorbeelden van corruptie zijn legio. In Qom, het centrum van religieuze training in Iran, waren enkele gearresteerden overheidsambtenaren, inclusief van het Ministerie van Justitie.

De regerende fundamentalisten verschillen van mening over hun offici챘le houding ten aanzien van de sekshandel: ontkennen en verbergen of erkennen en regelen. In 2020 werd een BBC-journaliste gedeporteerd wegens het maken van foto's van prostituees. Autoriteiten zeiden haar: "Wij deporteren U, omdat U foto's van prostituees hebt gemaakt. Dit is niet een waarheidsgetrouwe weergave van het leven in onze Islamitische Republiek. Wij hebben geen prostituees". Toch hadden autoriteiten van het Sociale Departement van het Ministerie van Binnenlandse Zaken kort tevoren voorgesteld prostitutie te legaliseren als een middel om het in de hand te houden en HIV-verspreiding tegen te gaan. Zij stelden voor bordelen te organiseren, "zedenhuizen" genaamd, gebruik makend van de traditionele religieuze gewoonte van een tijdelijk huwelijk ("sighe", HS), waarbij een paar voor een korte periode - zelfs voor een uur- kan huwen om prostitutie te faciliteren. Islamitisch fundamentalistische ideologie en praktijk zijn flexibel als het om controle en misbruik van vrouwen gaat.

Sommige kunnen denken, dat een bloeiende sekshandel in een theocratie met geestelijken als pooiers een contradictie is in een land, dat gebaseerd en geregeerd wordt door Islamitische fundamentalisten. In feite is dit geen contradictie: In de eerste plaats zijn exploitatie en repressie van vrouwen nauw geassocieerd. Beide bestaan, waar vrouwen individueel en collectief vrijheid en rechten worden onthouden.
In de tweede plaats zijn de Islamitische fundamentalisten niet simpelweg conservatieve moslims. Islamitisch fundamentalisme is een politieke beweging met een politieke ideologie, dat vrouwen inherent minderwaardig acht in intellectuele en morele vermogens. Fundamentalisten haten vrouwen in geestelijk en lichamelijk opzicht. Het verkopen van vrouwen en meisjes voor prostitutie is precies de dehumaniserende aanvulling op het dwingen van vrouwen en meisjes hun lichamen en haar met de sluier te bedekken.

In een religieuze dictatuur als Iran kan men geen beroep doen op de wet voor gerechtigheid voor vrouwen en meisjes. Zij hebben geen garanties voor vrijheid en rechten en kunnen van Islamitische fundamentalisten geen respect en waardigheid verwachten.
Alleen het eind van het Iraanse regime zal vrouwen en meisjes van de slavernij bevrijden.

Vertaald artikel: Islamic Fundamentalism and the Sex Slave Trade in Iran
van
Donna M. Hughes
Professor & Carlson Endowed Chair
Women's Studies Program
University of Rhode Island

Zie: http://www.uri.edu/artsci/w...
en de links met onderliggende documentatie.

Gerelateerde bronnen:
http://www.vpro.nl/programm...
http://www.documentaire.nl/...
Tags: sexueel geweld

Geen opmerkingen:

Een reactie posten